Sinds kort hebben we twee vrouwengroepen, beiden komen 1 keer in de twee weken waarbij de ene week de ene groep komt en de andere week de andere groep. Het bleek lastig te zijn voor de vrouwen om wekelijks te komen (sommigen komen van verder weg) en het huishouden/werk voor een halve dag stil te leggen. Om hen gemotiveerd te houden en wel het contact te blijven houden hebben we toen besloten het om de week te doen, zo is het voor ons en voor hen ook behaalbaarder. De vrouwen genieten van de creatieve activiteiten, sommigen weten nog geen eens met een schaar fijnere vormen uit te knippen en vaak zorgt dat ook voor gegiegel en af en toe eens een grote zucht. Vooral nu ze sinds een aantal weken leren haken, soms gooien ze gefrustreerd het haakwerkje op de grond met een wanhopig: “Ik leer dit nooit!”. Toch krijgen we ze met enige positieve aansporing weer aan het haken en zijn zowel zij als wij supertrots wanneer het wel lukt. Ook tijdens de meditaties aan het begin van de morgen is er steeds meer aandacht en komt er af en toe respons, wat ik zelf heel bijzonder vindt. De vrouwen zijn over het algemeen namelijk erg gesloten en stil en laten niet snel in hun hart kijken. Een aantal van hen is Ethiopisch Orthodox, een aantal van hen niet echt Orthodox maar ook geen prostantse kerkganger, en een aantal zijn trouwe protestantse kerkgangers, maar over het algemeen is de Bijbelkennis minimaal. Vaak als we een gedeelte uit de Bijbel behandelen vraag ik rond wie er bekend is met het verhaal, waarbij er misschien 1 of 2 van 8 vrouwen er wel eens over gehoord hebben. Vorige week vertelde ik, ondersteunend met tekeningen op het whiteboard, het verhaal uit Joh. 10 over het verhaal van de schapen, en dat Jezus zegt: ‘Ik ben de Deur’ en ‘Ik ben de goede Herder, Ik geef Mijn leven voor de schapen’ waarbij we de toepassing naar pasen maakten. Een van de vrouwen had nog nooit van het bijbelboek Johannes gehoord terwijl ze een trouwe Ethiopisch Orthodoxe kerkganger is. De meesten van de vrouwen kunnen zelf ook niet lezen, waardoor wij het Bijbel lezen en meditatie gedeelte des te meer belangrijk vinden. Het is ook mooi om te ervaren dat Messie en Blen groeien wat dit betreft. Vaak bereid ik een Bijbel gedeelte voor, vertel ik in het Amhaars en Messie vertaalt naar Oromifa. Steeds vaker komen ook zij met bepaalde aanvullingen en opmerkingen, ook naar aanleiding van opmerkingen of vragen vanuit de vrouwen, en gaan we steeds meer richting bijbelstudie. Twee weken terug nodigde Blen een van de vrouwen uit om te eindigen met dank gebed, en dat deed ze. Dat was heel bijzonder. Zo mogen we Gods Geest zien werken in de harten van deze vrouwen, tot verheerlijking van Zijn Naam!
