In september 2019 zijn wij van start gegaan met een klasje voor gehandicapte kinderen. Vier ochtenden in de week komen er zeven kinderen naar een compound in Debre Zeit om les te krijgen. Deze zeven kinderen komen uit arme gezinnen en hebben te weinig mogelijkheden om het reguliere onderwijs te volgen.
Doordat wij een Ethiopische onderwijzer en een assistente in dienst hebben, hebben de kinderen een afwisselend, maar gestructureerd programma waarin ze dagelijks nieuwe dingen leren. Het niveau van de kinderen is verschillend en daar wordt het programma op aangepast. In de komende periode willen we samen met de onderwijzer en assistente de kinderen individueel observeren en kijken naar hun mogelijkheden en mogelijke leerdoelen. Sommige kinderen kunnen leren schrijven en rekenen en anderen beginnen bij het leren van de kleuren en tekenen binnen de lijntjes. Drie kinderen hebben het Syndroom van Down, een kind heeft zeer waarschijnlijk ADD, twee kinderen hebben regelmatig epileptische aanvallen, een kind heeft een vorm van autisme, allemaal gecombineerd met een laag IQ. De meesten kunnen niet of nauwelijks praten. Een meisje kan niet lopen en is gebonden aan een rolstoel. De kinderen wonen verspreid in de omgeving en komen met een busje naar school. Ze worden opgehaald op een afgesproken punt. Om 9 uur ’s ochtends komen ze enthousiast de compound op rennen. De kinderen zijn ontzettend blij met hun nieuwe lokaal, het speelgoed, de buitenspeelplaats, etc. Het is prachtig om die stralende kinderhoofdjes te zien en wat verlangen we er dan naar om ze iets bij te brengen, maar om tegelijk ook iets te kunnen vertellen over de Bijbel! De meeste kinderen zijn christelijk (orthodox of protestant) en een kind is een moslim.
Maar achter ieder stralend kinderhoofdje en lachende ouder zit een verdrietig verhaal, een zwaar kruis dat ze elke dag opnieuw moeten dragen. Het voornaamste probleem is de armoede. Ethiopië is een duur land om te wonen daarnaast worden kinderen met een handicap nog vrijwel niet geaccepteerd in de Ethiopische samenleving. Ze worden vaak verstopt en in huis gehouden, vanwege schaamte en onmogelijkheden. We bidden en wensen dat dit project een verschil mag maken voor deze (en wellicht meer) kinderen in de toekomst. Dat er voor hen een nieuwe wereld (Addis Alem) opengaat, een wereld waarin ze dingen kunnen leren, ze geaccepteerd worden zoals ze zijn en een wereld waarin ze mogen horen over de échte Nieuwe Wereld!
hebben
