De laatste week van februari stond in het teken van een bezoek van het bestuur in Nederland. In deze week werd maar weer eens duidelijk hoe belangrijk het is om met beide ogen de problematiek te zien waarin onze stichting opereert. Maar ook om de gastvrijheid van mensen en het vuur van Gods werk in harten en kerken te ervaren.
Na een voorspoedige reis en een veel te korte nacht werd ik vrijdagmorgen wakker tussen geuren die ik herkende van twee en een half jaar geleden: vers gebrande koffie! Er bestaat geen geur die zó getuigt van gastvrijheid dan het branden van Ethiopische koffiebonen. Koffie drinken wordt met recht een ceremonie genoemd, omdat er zoveel tijd en zorg aan wordt besteed.
Een week laat zich moeilijk samenvatten in een overzichtelijk artikel. Is ook niet de bedoeling. Er zijn veel indrukken opgedaan, mensen gesproken, nieuwe ideeën ontsproten en vrienden gemaakt. Maar daarnaast is ook duidelijk geworden dat ook op deze plek nog zóveel werk te doen is, dat we nog graag eens een beroep op u willen doen.
