Op zo’n 3,5 uur rijden van de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba ligt het kleine dorpje Shalla. Hoewel de meeste mensen in dit dorp moslim zijn, staat er middenin Shalla een kleine kerk. Ouderling van de gemeente is Endale Mamo.
“Wij zijn niet altijd christenen geweest,” vertelt Endale. “Toen mijn vader, die moslim was, met mijn moeder trouwde, werd hij orthodox. Een gelovig christen was hij echter niet. Op een dag kwamen er twee mannen uit het zuiden van het land in ons dorp. Zij vertelden mijn vader over de Heere Jezus, waarop het hart van mijn vader veranderd werd. Hij werd christen. Samen met de mannen uit het zuiden, vertelde mijn vader het evangelie aan de rest van het dorp. Zo ontstond er hier in Shalla een kleine gemeente gelovigen, mensen die veel in de Bijbel lazen en sterk in het geloof waren.”
Terwijl de vader van Endale met hart en ziel gelooft, zijn veel dorpelingen bang om christen te worden. Hun grootste zorg was dat er bij gebrek aan een kerk met een compound ook geen plek was waar de mensen begraven konden worden. “Een kerklid besloot hierop zijn land ter beschikbaar te stellen, zodat er een kleine kerk op gebouwd kon worden. Mijn vader gaf zijn land weg voor een kleine begraafplaats. Hij was uiteindelijk de eerste die hier begraven werd.”
Zo ontstond in Shalla een gemeente met een klein kerkgebouw. Aan het sterfbed van zijn vader beloofde Endale dat hij voor de kudde van 150 mensen zou zorgen. Makkelijk is dat niet. “We zijn de enige kerk hier en ervaren veel druk vanuit de moslimgemeenschap. Als iemand christen wordt, komt er veel druk vanuit de moslims om het geloof op te geven. Er worden weleens winkels van christenen aangevallen en er is veel angst. Een man kreeg doodsbedreigingen; toen mensen dreigden zijn vrouw en kinderen iets aan te doen, besloot hij voortaan in de moskee tot Jezus te bidden.”
De vervolging van christenen maakt het volgens Endale ook moeilijk om te evangeliseren. “De druk is groot. Toch probeer ik in mijn kleine fotografiewinkel wel te evangeliseren en de waarheid te delen. Hoewel sommigen die waarheid aannemen, zijn ze bang voor de gemeenschap en de wraakacties die volgen als ze openlijk christen worden.”
Waarom Endale toch christen blijft, in zo’n moeilijke omgeving? “1. Ik ken de waarheid. 2. Ik zie het verschil tussen mijn leven en dat van anderen. In mijn leven worden gebeden verhoord. Mijn leven heeft een doel, dat van anderen niet. 3. Ik heb de waarheid geleerd van mijn familie. Ik heb van mijn vader de verantwoordelijkheid gekregen om het goede werk voort te zetten. Ik wil me aan die belofte houden. Het is mijn gebed dat de dorpelingen gaan zien dat onze God gebeden verhoort.”
God beantwoordt gebeden
In het leven van Endale en zijn vrouw zijn de verhoorde gebeden elke dag zichtbaar. “Mijn vrouw en ik konden lang geen kinderen krijgen. De dokter vertelde mijn vrouw dat ze niet zwanger kon worden. Ze zou elke maand naar het ziekenhuis moeten komen voor een injectie. Zo’n injectie kostte echter zo’n 80 euro per maand, en enorm bedrag. Mijn vrouw en ik zijn gaan bidden om hulp: we vertelden God dat we geen geld hadden voor een injectie. God verhoorde ons gebed en schonk ons niet veel later een baby. Toen een man uit de buurt twee ongeboren baby’s verloren had, kwam hij naar me toe en vroeg me hoe het kwam dat wij zonder injecties toch een baby gekregen hadden. Ik vertelde hem dat we in een andere God geloven, een God die wonderen kan verrichten.”
Een bemoedigend Bijbelvers
“Mijn favoriete Bijbelverhalen zijn die van David. Ik vind het mooi hoe hij altijd op God vertrouwde. Mijn favoriete Bijbeltekst is Psalm 23:1. “De Heere is mijn herder, mij zal niets ontbreken.”
Jilke Tanis
www.juney.nl
