Rahel is een lichamelijk gehandicapte vrouw die we inmiddels al langere tijd mogen sponsoren met behulp van sponsors uit Nederland. Ze woonde in een klein huisje (met maar één kamertje, de leefsituatie van velen hier) op een wat grotere compound waarbij haar dochtertje wat ruimte had om te spelen. Met de komst van de preventiemaatregelen rondom corona, ontstond ook angst en paniek. De huurbaas van Rahel is een wat oudere vrouw. Zij heeft geen sterke gezondheid. De vrouw verhuurt op haar compound meerdere kamers, de meeste huurders werken in winkeltjes of fabrieken. Uit angst besmet te worden, verbood de bazin alle huurders de compound af te gaan. Rahel had geen mogelijkheid om vooraf extra eten te betalen, dus ging ze af en toe ’s avonds stiekem de compound af om wat te kopen. Het werd een onhoudbare situatie. Inmiddels mag men de compound weer op en af, maar de huurbaas blijft in huis en de meeste huurders moesten de compound verlaten. Zo ook Rahel. Ze mag nu tijdelijk in een hokje van zinken platen wonen waar ze gebukt door een gat naar binnen moet zien te komen. Omdat ze haar beide benen in beugels heeft en met behulp van krukken kan lopen, is het voor haar bijna onmogelijk om hier te wonen. Laat staan dat ze met jerrycans water moet sjouwen! Rahel is twee weken geleden gevallen in het wc-hokje omdat anderen er zeep lieten slingeren. De beugels voor haar benen gingen kapot en ze zat onder de blauwe plekken. Tijd voor een beter onderkomen dus!
Het is enorm lastig om als lichamelijk gehandicapt persoon een huurhuisje te vinden. Er zijn nog steeds heel veel mensen hier die denken dat een (lichamelijk) gehandicapte besmettelijk is of een boze geest heeft. Ook zijn er mensen die er vanuit gaan dat de huur niet betaald kan worden. Als organisatie hebben we de afgelopen weken meegezocht naar een plek om te wonen, dit gaf de ene teleurstelling na de andere. Hoewel we verzekerden dat de huur betaald zou worden, was niemand bereid een kamertje aan Rahel te verhuren. De coronasituatie maakt mensen extra bang om kamers beschikbaar te stellen. De overheid heeft een aantal voorschriften gesteld. Zo mag je niet uit een huurhuis gezet worden en moeten huurders de huurprijs tijdelijk halveren, maar jammer genoeg worden deze regels totaal niet in praktijk gebracht. Op dit moment zijn we nog steeds met Rahel aan het zoeken naar een huurhuisje. We hebben de mogelijkheid overwogen om haar bij het inloophuis in Debre Zeyt een kamertje aan te bieden, maar dat zal alleen een tijdelijke oplossing zijn omdat we na de coronacrisis alle kamers weer nodig hebben. Bidt u mee voor een oplossing op de lange termijn voor Rahel en haar dochtertje van 2,5 jaar oud?
Pim en Gerdine Marijs
Het huisje op de foto is niet de plek waar Rahel heeft gewoond
