In maart maakten we als gezin een missietrip naar Shalla. Pim is inmiddels al meerdere keren samen met Zelalem in deze plaats geweest. De contacten met de evangelisten en de kerk zijn hechter geworden.
Shalla is een gebied dat al jaren lang wordt geteisterd door lange perioden van droogte en honger. Het was één van de gebieden die het hardst zijn getroffen door de hongersnood een aantal jaren geleden. Nog steeds zijn er zorgen. Het water van het meer dat vlakbij ligt, is te zout om te drinken. Een waterpomp ontbreekt omdat er geen ondergrondse waterbron in de buurt is. Het water komt met jerrycans vanuit de stad Sashamene naar Shalla. Eén jerrycan van 25 liter kost 25 birr (voor het platteland is dat zeker een derde van een daginkomen). Er blijft niet veel geld over voor eten, laat staan voor school of medicatie. Een bezoek aan een dokter in de lokale overheidskliniek kost de inwoners van Shalla al snel 200birr. De kosten voor medicijnen komen daar nog bovenop. Een NGO is in contact met Woord en Daad om met hulp van de overheid een wateraansluiting te realiseren. Daarnaast kon de kerk, binnen het project dat we uitvoeren in samenwerking met Woord en Daad, een extra stuk land kopen om een schooltje te bouwen.
We bezochten de kerk. Veel mensen kwamen ons begroeten. Je kunt merken dat er een hechte band is onderling. Dat moet ook wel. Het gebied is voor honderd procent islamitisch. De aanwezige protestanten ervaren veel weerstand en geestelijke strijd.
Vanuit Gods Woord mochten we de christenen bemoedigen. Al zijn er aardse tegenslagen, verzoekingen en hopeloze situaties, we hebben een hemelse Vader die voor Zijn kinderen zorgt. In Christus ligt onze hoop voor de eeuwigheid.
Het was goed om deze missietrip als gezin te maken en zo de kinderen te betrekken bij het zendingswerk. Zij bereidden enkele activiteiten voor de kinderen voor. Ze oefenden liederen en zorgden voor kleurplaten, kleurtjes en een klein cadeautje. Een meisje keek nieuwsgierig naar de kleurpotloden. Met haar blik verwoordde ze de gedachten van alle kinderen: ‘Wat zijn dat? We hebben nog nooit zoiets gezien’. Nadat we voordeden hoe de kleurtjes kunt gebruiken, pakte ze voorzichtig het potlood over en probeerde. Vervolgens keek ze ongelovig naar de punt van het potlood en riep verwonderd uit: ‘Hoe komt die kleur hier uit?’ De kinderen genoten van het kleuren. We lieten de meegebrachte materialen bij de kerk achter ten behoeve van zondagsschoolactiviteiten. De volgende keer hopen we zeker meer mee te nemen.
We zagen schrijnende situaties. Zo kwamen er veel moeders met ondervoede kindjes langs, onder andere ook een kindje met een heel dik buikje. De vrouw van de evangelist had een aantal wonden op haar been. Wat begon als klein plekje, groeide uit tot meerdere infecties omdat er geen middelen waren om een doktersbezoek te bekostigen. Een jongen kampte met hetzelfde probleem. Eén voor één werden de namen van de patiënten door een evangelist genoteerd, om vervolgens een medisch bezoek te plannen.
In Adjé, dichtbij Shalla, organiseerden we een tweedaagse kerkleiderstraining. Pim en Zelalem gaven hier invulling aan. Het is altijd weer bemoedigend om te zien hoe de kerkleiders opbloeien, bemoedigd worden en nieuwe inspiratie ontvangen om door te gaan met het verspreiden van Gods Woord. Tot eer van Zijn Naam!
Pim en Gerdine Marijs
