De manden verkoop gaat goed, en telkens is de winkel met de producten weer bijna leeg. De producten zijn mooi en gewild zowel in Nederland als in Ethiopie. Dat betekent dat we ook weer nieuwe vrouwen kunnen toevoegen aan de vrouwengroepen. Door middel van de vrouwengroepen kunnen we een band opbouwen met de vrouwen en hen coachen. In dit vrouwenprogramma richten we ons op alleenstaande moeders en vrouwen in probleemsituaties. Door het contact met de andere vrouwen breiden ze hun sociale netwerk uit, waardoor ze sterker in de maatschappij komen te staan. Daarom zijn we zo blij dat de manden verkoop goed gaat en we kunnen uitbreiden. Een van mijn eerste vragen aan een vrouw in nood is altijd: kun je manden maken? Want dan kunnen we haar opnemen in de groep en verder begeleiden en kan ze wat bij verdienen.
Zo ook bij een vrouw op straat, ze had een jongentje op haar rug en eentje in haar armen. Ze vroeg of ik een van haar tweeling mee wilde hebben en meenemen. Ik stond, samen met een Nederlandse vrouw die zojuist ons project in Dukem had gezien, aan de asfaltweg op een busje te wachten en we schrokken van deze vraag. We begonnen een gesprekje met haar en ik vroeg haar: “Je vraagt dat vast niet zomaar, is het zo erg?”. Ze vertelde me dat ze vaak niet weet hoe ze de huishuur moet betalen, laat staan voldoende voedsel te kopen. Haar man heeft vaker geen werk dan wel en verdiend er te weinig mee om het gezin te onderhouden. Kleren wassen of enjera bakken is te zwaar met een tweeling erbij. Ze was juist die week weer weggestuurd bij een werkgever omdat de tweeling te lastig was. Na even nadenken vroeg ik haar: “Kun je manden maken of een andere handarbeid?”, waarop ze antwoordde: “Nee, maar ik wil het wel graag leren!”.
Ik legde haar uit dat we haar konden helpen, en vertelde hoe ze naar het inloophuis kon komen, en of ze de volgende week dinsdag daar heen kon komen. En ja hoor, de volgende week dinsdag zat ze in het inloophuis te wachten! Een gebedsverhoring, want het komt ook vaak voor dat ze er na uit het beeld verdwijnen.
Blen en Zelalem hadden een intake-gesprek met haar en duidelijk was dat ze binnen de selectie criteria viel. Ze genoot ook duidelijk van de vrouwenmorgen. Gelijk werd afgesproken dat ze de volgende dag training zou krijgen in het manden maken, van een van de ervaren vrouwen van de groep! De jongentjes kregen mooie kleertjes en schoentjes mee, waar ze trots in rond stapten die morgen. Met een dankbaar en tevreden gevoel stapte ik tegen 12 uur in een busje en er na op de gary (paard en wagen) richting huis.
